Tunceli Üniversitesi’nde tahsil gören Diyarbakırlı Gülistan Doku’nun 4 yıl evvel kaybolması, 8 yaşındaki Narin Güran’ın kaybolduktan 19 gün sonra cesedinin bulunması üzerine artık de Van’da kaybolan Diyarbakırlı Rojin Kabaiş’ten 5 gündür haber alınamıyor. Rojin’in kardeşi “Kardeşimin tehdit edildiğini düşünüyorum” derken babası ise “Düşmanımız yok kimseden şüphelenmiyoruz” diye konuştu.
Baba Nizamettin Kabaiş 24 Eylül’de kızını Diyarbakır’dan Yüzüncü Yıl Üniversitesi yerleşkesindeki yurda teslim edip geri döndü. 21 yaşındaki üniversite öğrencisi Rojin, 27 Eylül akşamı yurtta annesiyle 11 dakikalık manzaralı telefon görüşmesi yaptıktan sonra markete gitmek için kaldığı öğrenci yurdundan çıktıktan sonra bir daha dönmedi. Yurt idaresi ailesine haber verdikten sonra kayıp kızla ilgili arama çalışmaları başladı. Polis birinci olarak yurt arkadaşlarının tabirlerini başka ayrı aldı. Arkadaşları, “Bize çakıl taşı toplamak için kıyıya gideceğini söyledi, sonra da geri gelmedi” dediler. Bu tabir üzerine aramalar Van gölü etrafında ağırlaştırıldı.
GERİYE DÖNÜK HTS KAYITLARI, İLETİLER İNCELENECEK
Sahilde genç kızın cep telefonu, kulaklığı ile su ve kek bulundu. Telefonun ekran kilidi kırıldıktan sonra imajı alınarak geriye dönük HTS kayıtları, sinyal bilgileri, baz çakışmaları, gelen, arama, giden arama, bildiri alma, bildiri gönderme ile Whatsapp aramaları ve yazışmaları incelemeye alındı. Siber ofis tarafından titizlikle incelenen telefonda Rojin’in yaptığı görüşme kayıtları tespit edilecek.
DNA ÖRNEKLERİ ALINDI
Kek ve pet su şişesi üzerinde de parmak izi ve DNA örnekleri alınarak kriminal laboratuara gönderildi. Aramalara Jandarma Kıyı Güvenlik Van Gölü Küme Komutanlığı, İl Emniyet Müdürlüğü Gemi Adamları ve Seyir Hizmetleri Ofis Amirliği ile Su Altı Küme Amirliği grupları, AFAD ve Büyükşehir Belediyesi dalgıçları, SAT komandoları, “Kurbağa adamlar” ismiyle bilinen polis dalgıçlar su altı görüntüleme aygıtlarıyla katılıyor.
KARA, HAVA, DENİZ ULAŞIM ARAÇLARIYLA ARANIYOR
Tekne ve botlarla da aramalar göl içerisinde sürdürülüyor. Kıyı uzunluğunda ise atlı polisler arama faaliyeti yürütüyor. Bugünkü arama çalışmalarında Çanakkale Emniyet Müdürlüğü’nden gönderilen yandan taramalı sonar aygıtı kullanılacak. Takımlara destek olarak Bitlis’in Tatvan ilçesinden de polis teknesi gönderildi. Aramalara İnsansız Hava Araçları, drone ve polis jandarma helikopterleri de takviye veriyor. Teknede su altı görüntüleme aygıtı bulunuyor.
Aramalar yalnızca göl ve kıyısıyla da hudutlu kalmadı. Takımlar, kıyı kenarındaki Bardakçı Mahallesi’nde de çalışmalarını ağırlaştırdı. Mahalledeki konutlar, meskenlerin bahçeleri ve metruk binalar arama köpekleri eşliğinde titizlikle arandı. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi yerleşkesi, Van Gölü kıyısında geniş bir arazi üzerinde yer alıyor.
ÜNİVERSİTE YERLEŞKESİ KAMERASINDAKİ SON GÖRÜNTÜ
Üniversitenin kıyı şeridinde ise oturma alanları ve yürüyüş yolu bulunuyor. Üniversite yerleşkesi ile bitişiğindeki Bardakçı Mahallesi’ni bir duvar ayırıyor. Duvarın, göl kıyısındaki bitimi isi tel örgülerle tamamlanıyor. İncelenen güvenlik kamerası kayıtlarına nazaran, Rojin Kabaiş’in son olarak bu sona yanlışsız yürüdüğü tespit edildi.
GÖRÜNTÜLER TEK TEK İNCELEMEYE ALINDI
Yine alışveriş için gittiği marketin etrafındaki tüm güvenlik kamera imajları ile KGYS manzaraları de tek tek incelemeye alındı. Bu bölgede görülen 400 araç tespit edilerek incelendi, lakin kuşkulu bir duruma rastlanılmadı. Rojin’in de hala kayıp olan Gülistan Doku’nun akıbeti üzere olmasından kaygı ediliyor. İntihar ve kaçırılma kuşkusu dahil, soruşturma tüm taraflarıyla sürdürülüyor ve kayıp kızdan bir emare aranıyor.
EN SON ANNESİYLE 11 DAKİKA İMAJLI GÖRÜŞMÜŞ
Son olarak kızıyla 11 dakikalık manzaralı telefon görüşmesi yapan anne Aygül Kabaiş’in de sözüne başvuruldu. Polis, genç kızın bir bağlantısının yahut farklı şahıslarla rastgele bir hasımlığının olup olmadığını, tehdit alıp almadığını sordu. Kız kardeşi Elif Kabaiş ise, “Kardeşimle kaybolduğu cuma günü konuştuk. Annemi aradı ve bende annemin konutundaydım. 18.30’da markete gidiyor, sonrasında da göl kıyısına gidiyor” dedi.
“KARDEŞİMİN TEHDİT EDİLDİĞİNİ DÜŞÜNÜYORUM”
Kız kardeşi Mizgin Aytaş da, “Saat 11.00’de babamı arıyorlar ve ‘Kızınız bu gece yurda gelmedi’ diyorlar. Akabinde saat 15.00-16.00 sıralarında Rojin’in telefonunun ve kulaklığının kıyıda bulunduğu haberi geliyor. Yani 15 saat geçiyor, sonra yurttan kayıp haberi bize verildi. Yani gece ihbar edilseydi birkaç saat içinde tahminen bulunurdu. Yurt vazifelileri de hatalı, biz onlardan da şikâyetçiyiz. Boğulduğunu sanmıyorum. Üç gündür suda onu arıyorlar fakat bir şey bulamadılar. O köylerin giriş çıkışlarını kapatsınlar, konutlara girip arama yapsınlar. Kardeşimin tehdit edildiğini düşünüyorum” dedi.
“ERKEKLER BAYANLARIN ÜZERİNDEN ELİNİ ÇEKSİN KÂFİ ARTIK”
Rojin’in halası Hasret Kabaiş Kağanaslan da kız çocuklarının kaybolma olaylarındaki artışa dikkat çekti. Hala Kağanaslan, “Narin yüreğimizi yaktı ve hepimizin kızı oldu. Rojin de motamot o denli. Narin’den sonra artık dışarı çıkmaya korkuyoruz, geceleri korkuyoruz. Ne yapalım? Nereye gidelim? Nereye sığınalım yani kabuklara mı girelim? Artık kâfi, erkekler bayanların üzerinden ellerini çeksin. Bu olaylar artık 8 yaşındaki çocuklara 2 yaşındaki bebeklere kadar uzanıyor. Üniversitelere kadar ulaşıyor. Oradaki genç kızlara kadar ulaşıyor. Bilmiyorum yeğenim sağ mı meyyit mü, yaşıyor mu? Biz her dakika her saniye ölüyoruz. Davet yapıyoruz buradan. Herkes bize yardım etsin lütfen. Suda mı boğuldu ya da birileri mi kaçırdı, birileri ona kötülük mü yaptı, bilmiyoruz. Her ne olursa olsun bilmek istiyoruz. Rojinler kaybolmasın, Narinler kaybolmasın, artık anneler gözyaşı dökmesin” diye konuştu.
YURT VAZİFELİLERİ BENİ SONRAKİ GÜN ÖĞLE ARADI
Baba Nizamettin Kabaiş kızıyla en son annesinin telefonda görüştüğünü ve akabinde bir daha kızından haber alamadıklarını söyledi. Kızının annesiyle konuştuktan sonra cuma gecesi yurda dönmediğini lakin yurt vazifelilerinin kendisini sonraki gün öğleye hakikat aradığını bunun da yurt misyonlarını yanılgısı olduğunu söyledi.
Baba Kabaiş kızını 3-4 gün evvel Diyarbakır’dan kendisinin şahsen okula getirdiğini ve hiçbir sorun yaşamadığını, rastgele bir sorunu olsa dahi bunu annesiyle, kız kardeşiyle ya da kendisi ile paylaşacağını vurguladı.
Kızının kaybolması ile ilgili rastgele bir kuşkuları olmadığını belirten Kabaiş şöyle konuştu:
“DÜŞMANIMIZ YOK KİMSEDEN ŞÜPHELENMİYORUZ”
-Ne onun bir arkadaşıyla ya da öteki biriyle bir zahmeti vardı ne de diğerlerinin onunla bir ezası vardı. Çok saygılı, kendi halinde bir çocuktu. En son annesi Rojin’le konuşmuştu olayın yaşandığı akşam. Yemek yiyor, yurttan çıkıyor ve üniversite kameralarında görülüyor esasen, suya gerçek gittiği görülüyor.
-Suyun yakınına geldiğinde artık o kısımda kameranın görüş alanından çıkıyor, orada kayboluyor, geri de gelmiyor. Orada bir tel örgü var. Telden bir geçiş var, oradan öbür bir köye geçilebiliyor. Boş bir bölge, orayı kamera da çekmiyor. Bilinmiyor artık ne tarafa gitti. Eşyaları da orada bulundu. Kulaklığı, bir modül kek ve suyu orada görüldü. Gölün kıyısında kumun üzerinde bulunmuş. Bu kesimlerin dışında bir şey görülmemiş, giysileri falan yok.
-Yani orada bize geç haber verdiler. Yurda gitmemiş diye bize telefon edilmedi. Sonraki gün saat 11’I geçe beni aradılar, ‘Kızın yurda gelmedi, haberiniz olmayabilir, tahminen akrabalarına gitmiştir’ dediler. Ben de biraz kızdım onlara, ‘Neden daha erken aramadınız’ dedim. ‘Daha erken söylemeniz gerekirdi’ dedim. ‘Bir gece ve yarım gün geçmiş üzerinden, öğle olmuş daha yeni telefon ediyorsunuz’ dedim. Burada onlar yanlışlı, daha erken telefon açmaları gerekirdi. Şayet erken haber verselerdi biz de kızımızı arardık, ‘Neredesin’ derdik. Telefonu orada kıyıda kumun üzerinde açık halde duruyor. Sonraki gün 2 öğrenci gidip orada görüyor ve yurda teslim ediyorlar.
-En son annesiyle konuşmuş. Annesi aslında sık sık arıyordu. Annesi günde 3-4 kere telefon açıyordu, o da annesini arıyordu. Kızımı Diyarbakır’dan Van’a ben götürdüm. Öğretmenleri müdürleri geldi konuştuk. Biz hiçbir hususta şüphelenmiyoruz. Şudur, budur diyemiyoruz. Düşmanımız da yoktu. Bu yüzden bir şey diyemiyoruz. Şüphelendiğimiz bir şey olsaydı esasen bunu paylaşırdık.
Kızmız kendi isteğiyle seve seve okula geldi. Kimseye ziyanı yoktu. Herkese hürmetliydi, saygılıydı, ağırbaşlı bir çocuktu. Kapalıydı, bizim sözümüzden çıkmazdı. Biz ne dersek onu yapardı. Ailesini büyüklerine sayardı. Herkesten kızımın bulunması için yardımcı olmalarını istiyorum. Ellerini vicdanlarına koyup bir haber aldıklarını bize iletsinler”